Future Diary - Het boek.

Het was een prachtige dag; Een zacht blauwe lucht, warm weer en de zon die hoog aan de hemel brandde. Niks mis mee, zou je zeggen over zo'n onschuldige dag, maar toch was er meer aan de hand dan de mensen dachten; De survival game was begonnen. Niemand van deze tijd wist echter wat dit was, alleen de twaalf gekozen deelnemers. Waaronder ik, Julie La Pierre, nummer één. Ik staarde naar de lucht, tot ik mijn mobiel dat vreemde, schelle geluid hoorde maken; een update. Dit geluid was er telkens te horen wanneer een van de twaalf deelnemers de toekomst veranderde. Niemand wist nog wie het waren, niemand wist met hoeveel ze waren en niemand wist wat er komen ging. Dit kon nog eens een heftige strijd worden. Plotten zouden gesloten worden, mensen zullen er verraden worden. De mensen zonder tactiek zullen als eerste van deze aardbodem wegvagen. De dood spaart niemand, het is doden of gedood worden in de survival game, niemand zal je een keus laten.

Na een lange nacht woelen en draaien heb ik eindelijk mijn slaap kunnen vinden. Langzaam opende ik mijn ogen, mij verheugend op een lekker ontbijt. Ik was nog half in slaap, waardoor ik even niet merkte wat er anders was. Ik wilde mijn deken van me af trappen, tot ik merkte dat er helemaal geen deken was, even als een kussen. Waar ik lag was niet mijn bed of mijn huis. Ik voelde met mijn handen op de grond; hard metaal. Ik lag op een metalen platform. Eerst besefte ik niet wat er gebeurde, maar al snel had ik het door. Ik sprong op, en keek verschrikt om me heen. Op twaalf andere platvormen stonden donkerpaarse gedaantes. Ik was de enige de zichtbaar was. 'Welkom, nummer één.' klonk een bekende stem mij in de oren. Het was Nikki, de godin van tijd en ruimte. Ze zat op een troon in het midden van de cirkel die de platformen vormde. 'Lekker geslapen, nummer één?' Klonk een andere stem, gevolgd door een hard gelach van de meerderheid van de gedaantes. Ik gaf geen antwoord, en staarde enkel naar mijn voeten. 'Goed, nu iedereen er is, kunnen we beginnen.' Sprak Nikki. Beginnen? Met wat? 'Om te beginnen, krijgen jullie allemaal een future diary.' Meerdere telefoons en andere spullen verschenen in het midden van de cirkel, en elk van deze vloog naar zijn eigenaar. Ik kreeg mijn mobiel in mijn handen geworpen. 'Dit is jullie future diary, het is je sterkste wapen in de survival game.' Survival game? Waar had ze het over? 'Met deze diaries zijn jullie in staat in de toekomst te kijken.' Ik unlockte mijn mobiel, en keek of er iets anders aan was. Er was niks te zien, todat er opeens een vreemde app verscheen in mijn menu. Het heette Future Diary, en ik kon het niet verweideren. Stomverbaasd staarde ik naar mijn mobiel, wat er er allemaal gaande? Mijn ogen gleden langs de gedaantes, die blijkbaar de andere spelers waren. Eentje kwam me erg bekend voor, alleen kon ik het nu even niet thuis brengen. 'De bedoeling is dat jullie elkaar uitroeien. De winaar word mijn opvolger.' Dat klonk redelijk makkelijk; Je maakte mensen dood, en je won. 'Natuurlijk zitten hier ook regels aan vast. Regel 1: Niemand weet van elkaar wie de andere spelers zijn. Deze moet je zelf zoeken met behulp van je diary. Regel 2: Ieder voor zich. Regel 3: Speel slim, anders zul je niet ver komen.' Oké, dit klonk nog redelijk makkelijk. 'Nikki, mag je samenwerken?' Klonk een bekende stem. 'Het is niet verboden, nummer twee. Alleen moet je uiteindelijk in je eentje overblijven.' Wacht, de bekende was dus diary holder nummer twee. 'Als laatste; Je kan zien wanneer je doodgaat en hoelaat. Als er dead end op je diary staat, moet je dat voorkomen voor de tijd die erbij staat. Zo niet, dan zul je doodgaan en ook niet meer terugkeren.' Waren Nikki's woorden. 'Nog vragen?' Meerdere gedaantes die samen op één platform stonden staken hun hand op. 'Ja, wat gebeurd er als iemand jou diary sloopt?' 'Dat is een goede vraag, nummers 4. Als iemand je diary sloopt, ga je zelf ook dood. Dus je moet hem altijd bij je hebben, anders kan je ook niet zien wanneer jijzelf doodgaat.' De gedaantes knikte. Een andere gedaante stak haar hand op. 'Is het verplicht mee te doen, ik dood liever niet..' Nikki lachte. 'Ja, het is verplicht nummer 9.' Wacht even, nummer 2 kwam mij bekend voor, nummers 4 waren drie jongens, en nummer 9 was een meisje dat liever niet doodde. Nu ik deze informatie had, kon ik al een beetje een tactiek gaan maken. 'Succes.' Waren Nikki's laatste woorden, voordat iedereen om de beurt verdween.